O wystawie
...................................................................................................
 

Wystawa Przestrzenie jest artystycznym spotkaniem doktorantów studiów w dyscyplinie sztuki piękne z dwu uczelni: Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie i Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Dla młodych artystów wystawa jest ważnym wydarzeniem, oczekiwanym momentem publicznego zaprezentowania najnowszych efektów artystycznych poszukiwań, jest także okazją spojrzenia z dystansu na swoje dzieło i postawę twórczą konfrontowaną w gronie artystów, z których każdy jest już wyrazistą indywidualnością. Wystawiane prace malarskie, graficzne i fotograficzne wpisują się w tematy artystycznych projektów doktoranckich podjętych na co najmniej dwuletni okres, będą zapewne jeszcze rozwijane w dłuższych cyklach, podlegać rozmaitym ewolucjom formalnym oraz ideowym.
Trudno znaleźć wspólny mianownik dla zgromadzonych dzieł, ale wieloznaczny tytuł wystawy Przestrzenie trafnie ujmuje prezentację dziewiętnastu osobowości, dziewiętnastu artystycznych przestrzeni wykreowanych przez ducha, intelekt i wyobraźnię twórców. Autorzy na różne sposoby i różnymi środkami plastycznymi próbują wypowiedzieć własne widzenie i rozumienie świata.
W upraszczającym skrócie można wyliczyć idee pojawiające się w obrazach: problemy kosmogonii, odwoływanie się do miar liczbowych i doskonałości geometrii, do zjawisk fizycznych generujących wizualizacje o walorach estetycznych, próby ujęcia uniwersalnych zasad w syntetycznej formie znaku plastycznego, pytania o względność naszego widzenia przestrzeni i rolę narzędzi poznawczych, szukanie symbolicznych treści w obrazie zatrzymanej chwili, coś z trywialnej rzeczywistości - typologia partyjnych lokali, wreszcie, człowiek jako kruchy podmiot i zagadka dla siebie samego. Można mieć nadzieję, że wspólne przedsięwzięcie wystawowe doktorantów dwóch uniwersytetów będzie początkiem dalszej współpracy artystycznej.
 
dr hab. Jan Bujnowski, prof. UP

Na przełomie XX i XXI wieku, a szczególnie w ostatnich latach, zaobserwować można coraz silniejszą obecność wątku "spotkania" w praktykach artystycznych, działaniach animacyjnych oraz sposobach organizowania imprez artystycznych, wystaw, czy działań w przestrzeni publicznej. Ów coraz większy nacisk na bezpośredni kontakt tak podmiotów twórczych, jak i ich publiczności odczytywać można jako znak czasu: podczas gdy historyczne awangardy w sposobie swojego funkcjonowania nadal zachowywały tradycyjny sposób pracy artystów, których twórczość rodziła się jako wypadkowa spotkań, rozmów i podejmowanych wspólnie inicjatyw, w obecnych czasach artyści nierzadko pracują w samotności, ich kontakt z innymi jest zapośredniczony, a możliwość spotkania ograniczona. W tym kontekście współczesny nacisk na "wspólnotę", "kolaborację", "partycypację" odczytywać można tyleż jako zwrot w kierunku "spotkania", co jako "zaklinanie rzeczywistości".
Artyści młodego pokolenia nierzadko spotykają się jedynie na zorganizowanych przez kuratorów wystawach przeglądowych, gdzie częściej ich prace, raczej niż oni sami, wchodzą ze sobą w dialog.
Zorganizowana przez doktorantów dwóch uczelni wystawa "Przestrzenie" stanowi pewnego rodzaju odpowiedź na przedstawioną wyżej sytuację. Nie czekając na "spotkanie" zaaranżowane przez instytucje wystawiennicze artyści sami je zorganizowali, poszukując w swej twórczości wątków wspólnych, które posłużyły za podstawę do dialogu. Owym wątkiem wspólnym okazało się przede wszystkim wybrzmiewające na różne sposoby zainteresowanie przestrzenią - przestrzenią dzieła sztuki, jak i tą w której operuje artysta jako jednostka społeczna. Tym samym twórcy uwidaczniają obecny w ostatnich latach w namyśle teoretycznym i praktyce artystycznej kolejny zwrot charakterystyczny dla naszych czasów - zwrot przestrzenny (the spatial turn). Interesuje ich przestrzeń jako warunki fizyczne determinujące nasz sposób postrzegania świata i funkcjonowania w nim, jako coś historycznie ukazywane jako nieskończone, obecnie zaś coraz częściej rozpoznawane jako naznaczone ludzką perspektywą, którego doświadczenie zdeterminowane jest naukowo, kulturowo i politycznie. Podejmując wątki takie jak relacje figur w przestrzeni, semantyka przestrzeni pomijanych spojrzeniem, akt patrzenia jako akt porządkowania rzeczywistości, czy wreszcie kulturowe determinanty obrazowania figury ludzkiej w krajobrazie, artyści wizualizują najważniejsze aspekty współczesnego namysłu nad przestrzenią tak fizyczną, jak antropologiczną.
 
dr Karolina Kolenda
......................................................................................................................................

Wystawa czynna w dni robocze w godz. 9.oo - 19.oo, w soboty 9.oo - 14.oo,
do 29 lutego. Wstęp wolny.

......................................................................................................................................
Przygotowanie wystawy:
Karolina Magdalena Kozieł - kurator wystawy,
Aneta Tkacz, Ewa Brąś. Iwona Plucner [www]